Bruiloft Deel 3, De ontmoeting

We hebben de foto’s van de bruiloft! We kregen ze vlak voor onze vakantie en mooi dat ze zijn! Het waren er ruim 1000! dus dat vergde even wat uitzoekwerk en dat is er in de vakantie niet van gekomen. Omdat ik het leuk vind om bij de foto’s iets van een persoonlijk verhaal te vertellen zal ik meerdere blogs schrijven. Vandaag neem ik jullie mee naar de allerlaatste voorbereidingen en het moment van de waarheid: wat gaat Rik van mijn zwarte jurk vinden?

Omdat ik van (bepaalde) tradities houd ga ik de nacht voor de bruiloft bij mijn zus slapen. Fiene en Mees gaan met me mee en Tein blijft thuis bij Rik. De middag voor de grote dag was een drukke met diverse ritjes naar de trouwlocatie om daar alle spullen af te leveren. Ik had ook een background laten maken en die slim genoeg die bij ons thuis laten bezorgen. Zat ik daar met een plaat van 2,5 m lang! Hoe kreeg ik die nu op onze trouwlocatie? Ik heb de plaat op het dak gebonden en ben met 1 hand uit het raampje (om de plaat voor de zekerheid nog vast te houden) naar de trouwlocatie gereden. Was zeg maar niet echt een relaxt ritje… laten we maar zeggen dat je wat over moet hebben voor je bruiloft. Mijn zus en ik plakten ook nog wat stickers (ik had van te voren natuurlijk trouwstickers gemaakt voor de aankleding) en we spraken het draaiboek nog een laatste keer door met de eigenaar van Kasteeltje Hattem (de locatie). Rond etenstijd was ik nog druk in de weer en tijd om te koken was er niet, laat staan dat ik al boodschappen had gedaan voor het avondeten. Gelukkig was daar mijn redder in nood, mijn zus! Ze bood aan om bij ons te komen koken. Dat was echt heel fijn. Terwijl ik alle spulletjes verzamelde die ik naar haar mee moest nemen stond zij in onze keuken een heerlijke wortelsoep te koken en een lekkere macaroni. We aten gezellig met z’n zessen en na het eten waren we klaar om te gaan. Dat was fijn! Alles was nu geregeld en ik kon even alles loslaten en me voorbereiden op de grote dag. We gingen vroeg naar bed, van te voren was ik bang geweest dat ik de nacht voor mijn bruiloft nog van alles aan het regelen was maar gelukkig was alles klaar! We lazen in het grote bed nog een boekje samen met Mees en Fiene, keken nog wat tv en gingen daarna lekker slapen. En ik moet zeggen ik heb ook best lekker geslapen. Ik had geen last van nachtmerries of paniekaanvallen zoals je weleens hoort, integendeel ik verheugde me op wat komen ging.
De volgende dag zijn we rond 7.30 opgestaan. Ik kijk nog wat op mijn telefoon en beantwoord wat Appjes van mensen die ons een fijne dag wensen. Rond 8.30 komt mijn moeder. Ze begint meteen met mijn haar terwijl we ontbijt krijgen van Frouke. Het eerste kapsel is het niet helemaal, dus we proberen een ander kapsel. Ik vind het spannend want ondanks 3 proefsessies van te voren had ik het ideale bruidskapsel nog niet gevonden. Ik maak zelf een ingevlochten vlecht aan de voorkant, de tijd begint nu echt te dringen… en dan draait mijn moeder achter mijn haren op en ze steekt wat speldjes erin en is klaar. Ik ga in de spiegel kijken en… thank god! Daar is HET kapsel! Wat ben ik blij! Dan komt Annelies. Ze is vandaag Mees z’n persoonlijke secondante en gaat Meesje z’n pakje aantrekken. Rond 10 uur komt de Kim, onze fotograaf. Dan is het opeens 10.30 uur, we moeten de jurken aan gaan doen! Ik heb 5 strikken op mijn rug en Fiene 1 grote en die moeten er nog allemaal opgespeld worden. We beginnen met de jurken aan te trekken en ik heb al snel door dat we in tijdnood komen. Rik en Tein staan al om 11 uur aan de deur! Ik voel Frouke haar handen trillen bij het vastspelden, ook zij heeft door dat dit wel heel krap gaat worden. Fiene krijgt ook haar jurkje aan. Kim pakt de schoenen en Frouke helpt even bij het inrijgen van Fiene. Dan weer verder met mijn strikken. Ennn dan is het al 11 uur en precies op tijd belt Rik aan. Oh shit, ik wil opendoen als ik helemaal klaar ben en niet half. Mama gaat naar benden en zegt dat ze nog even moeten wachten. Dat vindt ik sneu, staan ze daar in volle verwachting. Maar ja, ik weet anders ook geen oplossing. We zijn nog 15 minuten bezig met de strikken en zijn dan eindelijk klaar. Mama zwaait naar Rik en Tein (die dus nog aan het einde van de straat buiten staan) dat ze kunnen komen. Ik sta voor de deur, samen met Fiene en Kim staat achter ons. Ik ben nog bang dat Rik door het (matte) raampje een wel hele grote zwarte schaduw ziet en zo de verrassing van de zwarte jurk wordt verpest. Wat gaat hij ervan vinden? Vermoed hij al iets of juist helemaal niet? En zal hij het mooi vinden of wilt hij toch liever een “traditionele” witte bruid? Het moment is nu echt daar, hij belt aan en ik doe open. Hij is  helemaal verrast en zegt iets van “toch niet wit”. Hij dacht echt tot nu toe dat ik een witte jurk zou hebben! Wat een verrassing is dit dan! Hij kijkt naar me en dan naar Fiene en is ontroerd (het juiste soort ontroerd, niet de manier van “oh god wat een draak van een jurk!”). Gelukkig! Tein vindt het net zo spannend als ons. Hij ziet er mooi uit in z’n colbertjasje en z’n strikje. Rik ziet er ook prachtig uit in z’n blauwe pak en z’n supermooie felblauwe gebreide stropdas. Kim maakt foto’s over mijn schouder heen van dit bijzondere moment. De mannen stappen de gang in en daar staan we even om elkaar allemaal goed te bekijken. Mees is ook in z’n trouwpakje en heeft dezelfde blauwe All Stars als Tein aan. Hij vindt het helemaal niks die schoenen en weigert erop te lopen. Hij ziet er wel ontzetten lief & leuk uit in z’n pakje. Fiene is ook werkelijk prachtig in haar zwarte mini versie van mijn jurk. Wat ben ik toch een enorm gelukkig mens! Op naar de rest van deze oh zo speciale dag!

Foto's: Kim Fotografeert & Studio Haikje