Wishlist, Zwart & Wit

Eindelijk weer eens een blogpost die niet over onze bruiloft gaat. Nou, om eerlijk te zijn is dat niet hélemaal waar, want (ik kon het toch niet laten) dit zijn items die op onze cadeaulijst stonden. Bofbipsen dat we zijn hebben we het merendeel nog gekregen ook, alleen de pen en het schaartje worden doorgeschoven naar de Kerst wishlist. 1 Deze tas van Susan Bijl vind ik echt een design item en daarnaast ook nog eens heel praktisch. Handig om in je handtas te doen en zo altijd een lekker grote tas bij je te hebben, hoef je niet iedere keer een plastic tasje te kopen. 2 Ik hou van theedrinken terwijl ik aan het werk ben en dan het liefst ook in een mooie en grote mok. Deze exemplaren zijn van het design duo Alissa + Nienke en ik vind ze prachtig! Alleen vind ik het zonde om ze te gebruiken… dus ze staan hier nog op de haard te pronken. Te verkrijgen via o.a. Restored 3 Kaweco pen, klein maar toch stoer en een echt hebbeding op dit moment. In elke hippe winkel vind je ze wel, ook bij Buiten de Lijntjes. 4 Deze witte Le Creuset pan stond al heel lang op mijn verlanglijstje en nu hebben we hem! Ben er zo blij mee! 5 Schaartje van Ikea. Ik hou van mooie en fijne stationary spulletjes. 6 Deze roltas Eastpak Tranverz is een extra grote. We hadden de M al en nu dus ook de Large uitvoering. Heel handig op citytrip met manlief en kids. Je propt alles in deze grote vriend en bent verlost van 5 losse tassen/koffers.

Bruiloft Deel 4, De fotoshoot

De vorige keer liet ik jullie de foto’s van het  moment zien waarop Rik mij voor het eerst zag in mijn trouwjurk. Vandaag ga ik met jullie terug naar de fotoshoot die we deden voor de ceremonie. Voor de foto’s zullen we naar 3 locaties gaan, waarvan eentje me een beetje nerveus maakt. We gaan namelijk naar Het Bevrijdingsfestival. Ik kan je zeggen dat het idee dat ik daar in mijn trouwjurk ga rondlopen me ietwat onzeker maakt. Maar omdat het verhaal Rik & ik ooit op Bevrijdingsfestival is begonnen hebben we een speciale reden om er toch even naartoe te gaan. Zeker omdat de band De Staat het festival vandaag opent en dat vinden we allebei een hele leuke band. Maar voordat we naar bevrijdingsfestival gaan, gaan we eerst naar een andere locatie.

We staan nog bij Frouke in de gang en iedereen is klaar om naar fotolocatie 1 te gaan. De dag is nu echt begonnen en van hier af zal het een grote aaneenrijging van bijzondere en speciale gebeurtenissen zijn. Het is fris weer. Fiene heeft gelukkig een prachtige pailletten bolero bij haar jurk, maar dat heb ik niet. Ik heb wel een mooie zwarte “geribbelde” sjaal die ik een aantal weken geleden van Frouke heb gekregen en die ik speciaal heb bewaard voor vandaag (mocht het niet al te warm zijn), dus die komt nu mooi van pas. We lopen de straat uit bij Frouke, steken de weg over en lopen zo tegen een prachtige bouwval aan. Ik noem het een ruïne van een klein kerkje, Rik noemt het een oude schuur… Er ligt wel veel zand, ik vrees een beetje voor de schoenen van de kids. Ik heb godzijdank een zwarte jurk, want met een witte weet ik niet hoe dit was gegaan. Het zand aan beide zijdes van de ruïne is heel mul, je zakt er diep in met je voet. Daar kunnen we niet over lopen. Er is wel aan 1 zijkant een stijl bergje dat we misschien afkunnen. Kim (onze fotograaf) neemt de leiding en vraagt of we dat willen/durven. Zij kan de kinderen aannemen biedt ze aan. We doen het. Ze pakt Tein en Fiene aan en als laatste Mees. Iedereen komt zonder vallen en al te vuile schoenen beneden. Ik voel wel al zand in mijn ballerina’s, maar alles voor de foto’s zullen we maar zeggen. De bouwval heeft een strookje netjes bestraatte stoeptegels waar we mooi op kunnen staan voor de foto’s. Kim zet ons in positie en begint. Ze roept dingen als “lachen met geluid”, “zeg hihihi” en zorgt zo ervoor dat we mooi op de foto komen. We staan met z’n vijven in de bouwval, Annelies (die mee is gekomen om te helpen met de kinderen) wacht ernaast en kijkt toe. Rik heeft Mees op de arm, Mees wilt niet op z’n nieuwe schoentjes lopen, als hij vooruit wilt met deze schoenen aan gaat hij kruipen. We staan stil en poseren, we moeten naar Kim toe lopen en dan maakt ze foto’s. Dan vraagt Kim of we kunnen/willen gaan zitten. Rik zegt dat hij niet kan gaan zitten met de knieën omhoog want dan scheurt ie uit z’n strakke pak. De knieën hoeven niet omhoog zegt Kim, dus op hoop van zege gaan we zitten, de broek van Rik houdt het :-). Nadat Kim wat foto’s heeft gemaakt mogen we weer gaan staan en dan maakt Kim nog wat foto’s van Fiene en mij. Ik moet op mijn hurken gaan zitten en mijn boeket achter de rug houden. Fiene geeft me een kusje. Hoe lief! Dan zijn we klaar en we lopen terug naar Frouke. De kinderen zullen bij Frouke blijven en wij gaan naar de Markt waar Het Bevrijdingsfestival is. Het is 5 minuten lopen. Ik vindt het een beetje spannend. Ik sta daar dadelijk tussen alle mensen en ben dan redelijk uit mijn comfortzone. Onderweg oogsten we al veel bekijks. Kim loopt voor ons uit en probeert zo al wat foto’s van ons te maken. Als we de Markt oplopen zie ik meteen al mijn vader staan (die hoopte natuurlijk al een glimps van z’n dochter en aanstaande schoonzoon op te vangen). Hij ziet ons niet aankomen, hij kijkt naar het podium waar De Staat al speelt. We lopen naar hem toe, hij is verrast dat ik in het zwart ben. Hij heeft in de maanden voor de bruiloft de kinderen regelmatig (lees “elke week”) uitgehoord over de jurk, maar die schatjes hebben niks verklapt. Hij ziet eruit als een trotse vader van de bruid, z’n ogen glanzen. We lopen de menigte in tot vlak voor de geluidstoren en we zijn wel een bezienswaardigheid, veel mensen kijken naar ons. Hoe ongemakkelijk ook, het is wel heel bijzonder om hier te zijn. We staan toch maar gewoon naar De Staat te kijken in onze trouwpakjes. Dan is de band klaar en Kim heeft ondertussen ook haar foto’s geschoten. Op naar de trouwlocatie (Kasteeltje Hattem) waar we buiten het laatste deel van de fotoshoot zullen doen. Bij Kasteeltje Hattem pakken we 3 supergrote ballonnen die bij de ingang ter decoratie staan, vind ik leuk om daar mee op de foto te gaan. Rik rijdt de trouwauto op het gras en we zijn klaar voor de laatste foto’s.

Zie hier het resultaat, ik hoop dat jullie ze net zo mooi vinden als wij. Ik ben zo blij dat we deze foto's als aandenken hebben van deze dag. Wat kan die Kim toch mooi fotograferen!

Monday's Motivation #7

Bruiloft Deel 3, De ontmoeting

We hebben de foto’s van de bruiloft! We kregen ze vlak voor onze vakantie en mooi dat ze zijn! Het waren er ruim 1000! dus dat vergde even wat uitzoekwerk en dat is er in de vakantie niet van gekomen. Omdat ik het leuk vind om bij de foto’s iets van een persoonlijk verhaal te vertellen zal ik meerdere blogs schrijven. Vandaag neem ik jullie mee naar de allerlaatste voorbereidingen en het moment van de waarheid: wat gaat Rik van mijn zwarte jurk vinden?

Omdat ik van (bepaalde) tradities houd ga ik de nacht voor de bruiloft bij mijn zus slapen. Fiene en Mees gaan met me mee en Tein blijft thuis bij Rik. De middag voor de grote dag was een drukke met diverse ritjes naar de trouwlocatie om daar alle spullen af te leveren. Ik had ook een background laten maken en die slim genoeg die bij ons thuis laten bezorgen. Zat ik daar met een plaat van 2,5 m lang! Hoe kreeg ik die nu op onze trouwlocatie? Ik heb de plaat op het dak gebonden en ben met 1 hand uit het raampje (om de plaat voor de zekerheid nog vast te houden) naar de trouwlocatie gereden. Was zeg maar niet echt een relaxt ritje… laten we maar zeggen dat je wat over moet hebben voor je bruiloft. Mijn zus en ik plakten ook nog wat stickers (ik had van te voren natuurlijk trouwstickers gemaakt voor de aankleding) en we spraken het draaiboek nog een laatste keer door met de eigenaar van Kasteeltje Hattem (de locatie). Rond etenstijd was ik nog druk in de weer en tijd om te koken was er niet, laat staan dat ik al boodschappen had gedaan voor het avondeten. Gelukkig was daar mijn redder in nood, mijn zus! Ze bood aan om bij ons te komen koken. Dat was echt heel fijn. Terwijl ik alle spulletjes verzamelde die ik naar haar mee moest nemen stond zij in onze keuken een heerlijke wortelsoep te koken en een lekkere macaroni. We aten gezellig met z’n zessen en na het eten waren we klaar om te gaan. Dat was fijn! Alles was nu geregeld en ik kon even alles loslaten en me voorbereiden op de grote dag. We gingen vroeg naar bed, van te voren was ik bang geweest dat ik de nacht voor mijn bruiloft nog van alles aan het regelen was maar gelukkig was alles klaar! We lazen in het grote bed nog een boekje samen met Mees en Fiene, keken nog wat tv en gingen daarna lekker slapen. En ik moet zeggen ik heb ook best lekker geslapen. Ik had geen last van nachtmerries of paniekaanvallen zoals je weleens hoort, integendeel ik verheugde me op wat komen ging.
De volgende dag zijn we rond 7.30 opgestaan. Ik kijk nog wat op mijn telefoon en beantwoord wat Appjes van mensen die ons een fijne dag wensen. Rond 8.30 komt mijn moeder. Ze begint meteen met mijn haar terwijl we ontbijt krijgen van Frouke. Het eerste kapsel is het niet helemaal, dus we proberen een ander kapsel. Ik vind het spannend want ondanks 3 proefsessies van te voren had ik het ideale bruidskapsel nog niet gevonden. Ik maak zelf een ingevlochten vlecht aan de voorkant, de tijd begint nu echt te dringen… en dan draait mijn moeder achter mijn haren op en ze steekt wat speldjes erin en is klaar. Ik ga in de spiegel kijken en… thank god! Daar is HET kapsel! Wat ben ik blij! Dan komt Annelies. Ze is vandaag Mees z’n persoonlijke secondante en gaat Meesje z’n pakje aantrekken. Rond 10 uur komt de Kim, onze fotograaf. Dan is het opeens 10.30 uur, we moeten de jurken aan gaan doen! Ik heb 5 strikken op mijn rug en Fiene 1 grote en die moeten er nog allemaal opgespeld worden. We beginnen met de jurken aan te trekken en ik heb al snel door dat we in tijdnood komen. Rik en Tein staan al om 11 uur aan de deur! Ik voel Frouke haar handen trillen bij het vastspelden, ook zij heeft door dat dit wel heel krap gaat worden. Fiene krijgt ook haar jurkje aan. Kim pakt de schoenen en Frouke helpt even bij het inrijgen van Fiene. Dan weer verder met mijn strikken. Ennn dan is het al 11 uur en precies op tijd belt Rik aan. Oh shit, ik wil opendoen als ik helemaal klaar ben en niet half. Mama gaat naar benden en zegt dat ze nog even moeten wachten. Dat vindt ik sneu, staan ze daar in volle verwachting. Maar ja, ik weet anders ook geen oplossing. We zijn nog 15 minuten bezig met de strikken en zijn dan eindelijk klaar. Mama zwaait naar Rik en Tein (die dus nog aan het einde van de straat buiten staan) dat ze kunnen komen. Ik sta voor de deur, samen met Fiene en Kim staat achter ons. Ik ben nog bang dat Rik door het (matte) raampje een wel hele grote zwarte schaduw ziet en zo de verrassing van de zwarte jurk wordt verpest. Wat gaat hij ervan vinden? Vermoed hij al iets of juist helemaal niet? En zal hij het mooi vinden of wilt hij toch liever een “traditionele” witte bruid? Het moment is nu echt daar, hij belt aan en ik doe open. Hij is  helemaal verrast en zegt iets van “toch niet wit”. Hij dacht echt tot nu toe dat ik een witte jurk zou hebben! Wat een verrassing is dit dan! Hij kijkt naar me en dan naar Fiene en is ontroerd (het juiste soort ontroerd, niet de manier van “oh god wat een draak van een jurk!”). Gelukkig! Tein vindt het net zo spannend als ons. Hij ziet er mooi uit in z’n colbertjasje en z’n strikje. Rik ziet er ook prachtig uit in z’n blauwe pak en z’n supermooie felblauwe gebreide stropdas. Kim maakt foto’s over mijn schouder heen van dit bijzondere moment. De mannen stappen de gang in en daar staan we even om elkaar allemaal goed te bekijken. Mees is ook in z’n trouwpakje en heeft dezelfde blauwe All Stars als Tein aan. Hij vindt het helemaal niks die schoenen en weigert erop te lopen. Hij ziet er wel ontzetten lief & leuk uit in z’n pakje. Fiene is ook werkelijk prachtig in haar zwarte mini versie van mijn jurk. Wat ben ik toch een enorm gelukkig mens! Op naar de rest van deze oh zo speciale dag!

Foto's: Kim Fotografeert & Studio Haikje